imposant

imposer

impossibilité

	A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
	a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
	IMPOSER [in-po-ze-] v.tr. (infliger) impose; mewajibkan, mengharuskan sso (membayar), membebani, memaksa, mengenakan. le directeur a imposé une punition à toute la classe the headmaster has imposed punishment on all the students in the class pengetua sekolah telah mengenakan hukuman ke atas semua pelajar dlm kelas itu. (taxer) tax; mengenakan cukai, mencukai, memungut cukai. s'imposer, [sin-po-ze-] v.pr. (être nécessaire) to be indispensable; diperlukan, memerlukan, dimestikan. (s'obliger à) <<; memaksa diri sendiri utk, memaksa (sso) menerima. (se faire reconnaître comme) stand out; menonjolkan diri, memperlihatkan wibawa sso. en imposer à (qq'un) << menimbulkan rasa hormat terhadap sso.
	a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
	A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
	French-English-Malay dictionary - copyright GETA-LIRMM & Mathieu LAFOURCADE