rebutant rebuter récalcitrant

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z

REBUTER [r(e)bute-]

v.tr.
dishearten; menawarkan hati. put off; menjengkelkan, berasa benci. elle a été rebutée par les mauvaises manières de ce garçon << gadis itu berasa benci akan perangai buruk budak lelaki itu.

a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

French-English-Malay dictionary - copyright GETA-LIRMM & Mathieu LAFOURCADE