blafard blague blaguer

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z

BLAGUE [blag]

n.f.
trick; penipuan. joke; kelakar, jenaka, gurau, senda, gurau senda, seloroh. elle pleure parce que ses camarades lui ont fait une mauvaise blague << dia menangis kerana gurau senda rakan-rakannya yg keterlaluan. blague à tabac tobacco-pouch uncang tembakau.

a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

French-English-Malay dictionary - copyright GETA-LIRMM & Mathieu LAFOURCADE